Διαγράφοντας ομόκεντρους κύκλους, η ματιά της Greene περνά από τα χωριά και τις πόλεις της Κρήτης και απλώνεται σε ολόκληρη την ανατολική Μεσόγειο, από τα Βαλκάνια ως τη Βόρειο Αφρική. Αυτός ο κόσμος, που είναι μοιρασμένος ανάμεσα σε δύο κέντρα εξουσίας, την Κωνσταντινούπολη και τη Βενετία, αποδεικνύεται στην ανάλυση της Greene απρόσμενα πυκνός και σύνθετος, με σύνορα διαπερατά από ανθρώπους, γλώσσες, αντιλήψεις και αγαθά. Έτσι η Κρήτη γίνεται οδηγός και κλειδί για την αποκρυπτογράφηση αυτού του μοιρασμένου και παράλληλα κοινού κόσμου, ενός κόσμου που δεν υπάρχει πια.
