Κείμενο που εκφωνήθηκε ως έπαινος κατά την τελετή αναγορεύσεως του Καστοριάδη ως επίτιμου διδάκτορα
των πολιτικών επιστημών της Παντείου ανωτάτης σχολής πολιτικών επιστημών.